"Μύθος Διδώ &Αινείας"
ΔΙΔΩ
Στην ελληνική μυθολογία η Διδώ ήταν πριγκήπισσα της Τύρου, που πήγε στη Βόρεια Αφρική και ίδρυσε την Καρχηδόνα. Αυτή την αρχική παράδοση τη μεταρρύθμισαν ως προς το τέλος της οι Ρωμαίοι ποιητές Ναίβιος και Έννιος, επιδιώκοντας να δικαιολογήσουν το άσπονδο μίσος των Καρχηδονίων για τη Ρώμη. Αυτούς ακολούθησε και ο Βιργίλιος, που στο τέταρτο βιβλίο της Αινειάδας περιγράφει τον τραγικό έρωτα της Διδώς (ή Διδούς) για τον Αινεία, όταν αυτός πέρασε από τη βορειοαφρικανική ακτή. Ο Αινείας ανταποκρίθηκε αρχικώς στον έρωτά της, αλλά πήρε εντολή από τον Δία να φύγει για την Ιταλία, οπότε άρχισε να ετοιμάζεται να αναχωρήσει κρυφά. Η Διδώ όμως το κατάλαβε. Τότε άναψε φωτιά μέσα στην οποία έριξε το ξίφος του, την εικόνα του και καθετί που μπορούσε να της θυμίζει την απιστία του. Στη συνέχεια ανέβηκε στη φωτιά και κάηκε. Πριν πεθάνει όμως καταράσθηκε τον Αινεία και έκανε έκκληση στους Τυρίους να τρέφουν μίσος κατά των απογόνων του, που ήταν οι Ρωμαίοι.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Επώνυµος ήρωας του γένους των Αινειαδών
και εθνικός ήρωας των Ρωµαίων,
µυθολογούµενος ως γιος του Αγχίση και της Αφροδίτης,
από το γένος του ∆άρδανου και του Τρώα,
ανιψιός του βασιλιά της Τροίας Πρίαµου,
άντρας της Κρέουσας και πατέρας του Ασκάνιου ή Ιούλου,
ένας από τους µεγάλους ήρωες των Τρώων
στον Τρωικό πόλεµο και ιδρυτής της Ρώµης.
Η συνάντηση της Διδώς και του Αινεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου